Dag op dag 2 jaar na de eerste aflevering van Boeie!, is dit de laatste. De bedoeling was om er 1 groot feest van te maken, live met alle kinderen samen. De gekke situatie heeft daar anders over beslist. Dit is wel het beste alternatief: ongeveer de helft van alle kinderen kreeg ik voor m'n scherm en wat je hier hoort is een compilatie van die babbeltjes. 2 jaar geleden waren ze allemaal net of nog geen 10. Vandaag is er al eentje 12. De snelheid van de tijd maakt dat ik nog blijer ben dat ik dit deed. De afleveringen zijn stuk voor stuk momentopnames. Waar de kinderen zelf misschien over een jaar of 10 of nog later, zelf naar gaan terug luisteren. En zo hopelijk het kind in zichzelf terug horen of weer wakker maken... En sowieso voor iedereen: bedankt voor het luisteren en leef als een kind van 10. Merci, Nathalie.

Het is gebeurd: de 2e aanleiding van deze podcast is het onderwerp geworden. Feliz is 10! En ook zij werd het in een vingerknip. Net zoals al die andere boeiende kinderen van de voorbije 2 jaar. Vandaag gaan we op bezoek in de kamer van onze jongste dochter. Een kamer die gelijkstaat aan haar hele universum. Dat alle kanten opslaat. Veel van vanalles en alles van veel. Enzo. Gelukkige verjaardag Feliz!

Ze zijn met twee. Zijn bijna altijd samen en doen bijna alles samen. Als je zelf geen deel uitmaakt van een tweeling, is het moeilijk je voor te stellen hoe dat moet zijn. Alsof er altijd ergens een spiegel rondloopt, die je zinnen en je dagen aanvult. Wout & Brent, Brent & Wout, ze zijn samen geboren, op een mooie dag: 10-10-10. Dit is hun verhaal. Gelukkige verjaardag jongens!

Vòòr Corona had deze aflevering een wandeling door Sint-Truiden geweest kunnen zijn. Nu is het een wandeling door het leven van OONA, via videocall. En zelfs met een scherm ertussen, hadden we een vlotte babbel. Het lijkt wel te wennen, dat rare jaar. Oona heeft er alvast niet zoveel last van. Verjaren deed ze lekker toch, mét de vriendinnen en met lekker eten. Gelukkige verjaardag Oona!

VIK Delporte. Gewoon Vik. Een jongen van 10, die opgroeit op grond waar jaren geleden de Groote Oorlog werd gevochten, in Passendale. Maar da’s niet waar hij is geboren. Da’s zo’n 6500km verder, in Kazachstan. Hij is daar geboren en hier een tweede keer, toen hij samen met papa Frank en mama Conny landde op Belgische bodem. Twee keer geboren worden, is dat dan ook dubbel zo gulzig leven? Luister naar het verhaal van Vik, niet toevallig ook het coolste metekind van ’t land, dat van mij! Gelukkige verjaardag Vik!

Maart, april, MEI 2020... Het waren op z'n zachtst gezegd bizarre maanden. Corona zorgde ervoor dat we in een wereld terecht kwamen die we met niets konden vergelijken. We bleven met z'n allen in ons kot en waren op elkaar aangewezen. Ouders werden leerkrachten, broers en zussen elkaars beste vriend. Of net niet. Scholen gaven les vanop afstand, de hobby's werden stil gelegd en mondmaskers geraakten in de mode... In deze gekke tijd kon ik nog niet op stap met een 10-jarige, dus babbelde ik met de dochters thuis èn delen een paar eerdere Boeie-kinderen - Jules, Mats en Eline - ook hun Corona-ervaring. Dit is Boeie! Covid-19...

Onder ‘gewone’ omstandigheden, had ik Hubertas gezien, in zijn eigen omgeving. Maar niets is nog gewoon, sinds Corona. En hàd ik hem gezien, dan hij mij niet, want Hubertas is slechtziend. Dus eigenlijk staan we op gelijke voet. We babbelden met elkaar via de computer, want mochten niet in elkaars buurt komen. Hubertas werd 10 op 29 april. Ik deel zijn verhaal een dag later. Omdat ik een uur na de opnames mijn rechter elleboog brak en daardoor zelf niet kon monteren. Een hele dikke merci dan ook aan Alain Colpaert, voor de hulp!! En nu: gelukkige verjaardag Hubertas!

Het zijn bizarre tijden, maar laten we vooral elke verjaardag blijven vieren! Vanop afstand of dichtbij als je in hetzelfde huis zit. Evelyne wordt 10 in volle Corona-tijd. Maar toen ik met haar babbelde was er nog geen vuiltje aan de lucht. Evelyne houdt van het leven, haar vrienden, creatief zijn. Ze maakt muziek met haar papa en is goed in dansen. Vorig jaar werd ze voor het eerst overvallen door epilepsie. Sindsdien is het gezin niet meer zo onbezorgd als ervoor, maar ze gaan er heel goed mee om, niet in het minst omdat Evelyne dat zelf ook doet. Gelukkige verjaardag, Evelyne!

Hij zit al even op Instagram, heeft een TikTok-account en droomt van zijn eigen YouTube-kanaal. Hij eet te weinig komkommers, is enig kind en zijn ouders ‘doen dingen in de media en in de muziekwereld’. Sky is de zoon van Karen Damen en Antony Van der Wee. En terwijl de meeste kinderen van zijn leeftijd daar nog totaal niet in geïnteresseerd zijn, is hij ook een liefdeskind. Liefde die hij heel graag deelt… met zijn liefje! En oh ja: er loopt nog iemand rond in zijn huis: een hond van 66kg! Gelukkige verjaardag, Sky!

Sommige kinderen slapen tijdens de week niet thuis, maar in een internaat. Omdat ze naar een school gaan die te ver van huis is, of omdat het thuis te druk is, of om één van vele andere mogelijke redenen. Lee is zo’n kind. Van maandag tot vrijdag woont ze in een gezellig kamertje in internaat Tungri in Tongeren, samen met veel andere kinderen. Ze is er graag gezien. Hoe is het, om op internaat op te groeien? Dat vertelt ze je heel graag zelf! Gelukkige verjaardag, Lee!

Deze maand trekken we met Boeie! over de grens, naar Nederland! Maar een Nederlands kind is toch hetzelfde als een Vlaams/Belgisch kind? Of niet? Wat zijn de verschillen? Verstaan we elkaar? En begrijpen we elkaar? Of is Kalle met net dezelfde dingen bezig als Finn en Mats en alle andere Boeie-kinderen die hem dit jaar zijn voorgegaan? Eén ding is zeker: hij is de laatste die dit jaar in deze podcast 10 wordt. En we gaan er gewoon nog een jaartje mee door! Dus geniet van deze aflevering, over de grenzen heen, feest goed, en tot volgend jaar, voor een 2e seizoen van deze podcast! Boeie! En vooral: gelukkige verjaardag Kalle!

Het wordt kouder, maar toch trokken we naar buiten! Want dat is waar Finn het liefste is. Tussen de dieren of op zijn skateboard of op de trampoline. Met zijn broers of met de vrienden. En het terrein rond zijn huis is dan wel groot, maar zelfs dat wordt stilletjes aan te klein. Want Finn wil graag nog verder naar buiten, benieuwd naar de grote wereld die aan zijn voeten ligt... Maar voorlopig is het goed vertoeven in het gezelschap van mama, papa, de 2 broers en de beesten. En vandaag, 20 november is zijn dag! Gelukkige verjaardag, Finn!

Vandaag trekken we naar Brugge, de prachtige historische stad die elke dag heel veel toeristen lokt. Maar vooral ook de stad waar Renée vandaag, op 9 oktober, tien wordt! En waar ze filosofeert over het leven en over hoe de planeet er later uit zal zien. Ze weet haar woorden ook goed te vinden. Dat leerde ze thuis, maar ook in de lessen woordkunst. En wat ze later graag wil doen? De wereld zien! Gelukkige verjaardag, Renée!

Een kamer vol knuffels die, als ze konden praten, Lili zouden omschrijven als een vrolijk springkonijn. De trampoline zal waarschijnlijk nooit uit de tuin mogen en als turnster staat ze in een wip op haar handen. Op school is ze de bemiddelaar en thuis zit mama wel eens met de handen in het haar, omdat Lili en haar grote broer niet altijd de beste vrienden zijn. Sportief, creatief en bijzonder lenig. En er zit ook muziek in Lili, geboren op 24 september 2009. Gelukkige verjaardag, Lili!

Als je Nand ziet, zie je een heerlijk gevoelig, springerig kind van 10. Hij gaat naar de judo en scouts, ging deze zomer op zeilkamp en viert zijn 10e verjaardag met broer, zus en de ouders in Legoland. Onbezorgd opgroeien in ‘klein Zwitserland’. En toch waren er héél veel zorgen. Zijn eerste levensjaar bracht Nand voornamelijk in ziekenhuisbedjes door en waren en bleven zijn ouders lang in het ongewisse, over wat er precies aan de hand was en hoe hij eruit zou komen, àls hij er al uit kwam. Maar oef: Nand is hier to stay en vandaag is hij 10! Gelukkige verjaardag, Nand!

Op 3 juli 2009 werd Liam geboren. Niet in het nest waar hij nu woont, want hij groeit op in een warm pleeggezin in Oostende. Samen met zijn broer en zus. En er zijn nog zussen. En een neef waar Liam mee speelt als was het zijn broer. De generaties lopen een beetje in elkaar over ten huize van Ilona en Jean. En als ze konden vingen ze elk kind op, waarvan het oorspronkelijke nest te weinig takjes overhield om hen te kunnen dragen. Pleegzorg komt in veel vormen en als je er meer over wil weten, verwijs ik je graag door naar de website www.pleegzorgvlaanderen.be. Maar je kan net zo goed de site van je lokale turnvereniging aanklikken want Liam is vooral een topgymnast! En een hele leuke gast. Luister zelf maar. Gelukkige verjaardag, Liam!

De Windmolenstraat in Torhout was in 2009 de vruchtbaarste straat, want er werden maar liefst 11 kinderen geboren! 1 daarvan is Eline, geboren op 23 juni. Ze is een spraakwaterval die dankzij de woordkunst nòg mooier leerde praten. Ze woont in een leuke buurt, met dus veel kinderen rond haar. Maar het liefste is ze thuis, bij haar gezin. Zolang ze maar niet met hen moet gaan wandelen. Tenzij er kermis is, en toevallig is het net vandaag kermis. Zouden zij en haar zus in de prijzen vallen? En hoe vindt Eline het om 10 te zijn? Wil ze graag groter worden of hoeft dat nog niet meteen? Meisjes van 10 maken zich soms best ook wel zorgen om het klimaat en Eline is er nog niet helemaal uit of die gsm, waar iedereen mee rondloopt, nu wel zo'n goed idee is. Dat en meer hoor je in deze aflevering. Gelukkige verjaardag, Eline!

Voor velen is het een traditie om naar de frituur te rijden en die frietjes thuis samen op te eten. Niet zo in Bree, want daar haal je ’s avonds ijs, bij de Potter, en neem je dàt mee naar huis. Winter en zomer. Een dagelijks leven voor Jules. Want het is de zaak van zijn mama waar ik langsging om met hem te babbelen. Zijn grote held, opa, was er ook bij. Jules wordt op school vaak gepest. Hoe hij daarmee omgaat en hoe het is om 10 te worden tussen al dat ijs en die chocolade, hoort je in deze aflevering. Gelukkige verjaardag Jules!

Het verhaal van Sanaz en haar vrienden op school, vroeg om wat extra duiding. Die kreeg ik van An Pottier, directrice van de Hendrik Conscienceschool in Oostende. Dat gesprek wil ik ook graag met je delen, samen met een korte weergave van de babbel die ik had met de papa van Sanaz. Deze extra, als bijlage bij aflevering 4, is uitzonderlijk maar logisch. En zeker ook een ear-, eye- en hopelijk ook hart-opener. Voor ouders, leerkrachten en iedereen die het wil horen.

De meeste kinderen worden gewoon in het ziekenhuis geboren, in de buurt van hun eigen huis. Sanaz werd geboren in Griekenland, op 25 april 2009, nadat haar ouders met haar oudere zus gevlucht waren uit Afghanistan. Griekenland was een tussenstop, een stempel op een geboortebewijs. De reis ging verder en eindigde in Oostende, daar waar Sanaz nu woont met haar gezin. Ze kreeg nog 2 broertjes. Papa opende een restaurant waar, zowel op het menu als op de stoelen, heel wat culturen samenkomen. Voor kinderen als Sanaz is school heel belangrijk. De Hendrik Conscienceschool in Oostende werd niet voor niets uitgeroepen tot de Sociaalste School. Ze doen er heel hard hun best om iedereen met elkaar te verbinden. Met taal en meer. Veel meer. Dit is het verhaal van Sanaz en een verhaal van een hele wereld. Onze wereld. Gelukkige verjaardag Sanaz!